“Terapi, hem biçim gerektiren hem de biçimi kateden bir edimdir. Aslında, biçim bilinçdışının nesnel yapılarına tekabül eder. Terapiyse, tamamen bilinçdışına bağlı olarak, bu yapıları kırıp parçalar. Bu konuda ölçülü olan Lacan’a göre, analizin nihai hedefi “iyileşme” değildir; analiz, özneyi kendi ayakları üzerinde durup hayata yeniden başlayabileceği gerçek noktaya götürmelidir. Kader diye ortaya çikan şeyi adeta eğip büker ve öznenin kapasitesini yeniden açar. Bizzat Lacan’ın yaptığı tanım hep muhteşem görünmüştür bana: Terapinin amacı “aczi imkânsızın seviyesine çıkarmaktır”. İmkânsız olan, Lacancı anlamda gerçektir, yani simgeleşmeye asla izin vermeyen şeydir. Bu yüzden analiz edilenin en başta hissettiği acz halini (kendi arzumdan koptum, varoluşun katılığına, cansızlığına saplanıp kaldım) analizin ortadan kaldırması beklenir; zira analiz, imgesele takılıp kalmış özneyi, simgeselleştirme gücünü kısmen yeniden kazandığı bir gerçek noktaya taşır.”
Alain Badiou-Dün Bugün Jacques Lacan
Comments